Liefhebbers van fake news hebben een vette kluif aan de berichtgeving van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS) over de wijkgezondheidscentra. Dat BVAS niet in staat blijkt tot een objectief debat is een partner die de gezondheidszorg mee vormgeeft onwaardig. Het artsensyndicaat stelt corporatistische belangen boven de gezondheid van de meest kwetsbare patiënten. Waar is Hippocrates wanneer je hem nodig hebt? Na de studie van het Kenniscentrum, het rapport van het Intermutualistisch Agentschap en de audit door KPMG, zou je denken dat het debat over de wijkgezondheidscentra eindelijk objectief gevoerd kan worden. Niet zo voor dokter Moens en de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten.
Het eigen onderzoek van het artsensyndicaat zou immers wijzen op een overfinanciering. Maar die stelling kan je op basis van geen enkele wetenschappelijke studie hard maken. Wel integendeel. Keer op keer wordt bewezen dat de wijkgezondheidscentra niet duurder zijn voor de ziekteverzekering, dat ze goedkoper uitvallen voor de patiënten en – last but not least - op sommige aspecten van kwaliteit effectief beter scoren. Zelfs minister Maggie De Block (Open VLD) draaide onlangs schoorvoetend bij. Wanneer zet BVAS de bocht in?
