Hebben de regeringspartijen eindelijk het licht gezien? Plots is er een akkoord om abortus uit het strafwetboek te halen. Onder druk van de oppositie die hierover hoorzittingen in de commissie had afgedwongen. Jammer dat het zo lang moest duren. Het voorstel van sp.a om abortus te depenaliseren kon immers al in juni 2016 gestemd worden. Beter laat dan nooit? En wat verandert er nu concreet?
Spijtig genoeg niet al te veel. Want hoewel abortus uit het strafwetboek verdwijnt, blijft het nog steeds strafbaar. Blijkbaar kan CD&V – dat sociaal-economisch niets uit de brand weet te slepen – in ethische kwesties wel nog wegen. En laten de liberalen zich daarbij maar al te gemakkelijk met een kluitje in het riet sturen. Plat op de buik: gewoon doen!
Ook van de overige voorstellen van sp.a schiet in de nieuwe regeling niets meer over. De deadline van 12 weken blijft behouden, net als de wettelijke bedenktijd van 6 dagen. Hierdoor ontbreekt nog steeds een oplossing voor de circa 500 vrouwen die jaarlijks voor een abortus naar Nederland uitwijken. Noodgedwongen, zonder psychosociale hulp of terugbetaling. Er is dus nog zeer veel werk aan de winkel.
In de praktijk zet de meerderheid slechts een muizenstap. Met als enige voordeel dat men vrouwen niet langer culpabiliseert. Symbolisch – zeker wel – maar helaas lijkt daarmee alles gezegd. Bovendien is de manier waarop dit compromis werd doorgeduwd veelzeggend. Niet na een vrij en open debat over de partijgrenzen, maar via een snelle deal tussen regeringspartners. Vliegensvlugge perscommunicatie zonder teksten in het parlement. Geen ethische discussie maar een ideologisch dictaat. Wie had dit anno 2018 nog durven denken?
