Ik tot voor kort alleszins niet. En ik maak me sterk dat ik lang niet de enige ben. Blindisme is immers weinig bekend. Het gaat om herhaalde, stereotiepe bewegingen van blinden en slechtzienden, die voor een buitenstaander nutteloos en doelloos lijken. En dat verklaart dat we vaak niet weten hoe we hiermee om moeten gaan. Dat geldt voor blinden zelf, maar ook voor vrienden, familie, werkgevers en collega’s. Zelfs hulpverleners hebben het er soms moeilijk mee. Op een studiedag, symbolisch op 15 oktober, de dag van de Witte Stok, werd daarom duiding gegeven over blindisme. Een organisatie van Slechtzienden en Blinden Platform Vlaanderen en Vereniging van Blinden en Slechtzienden Licht en Liefde.
Bij toegankelijkheidsbeleid denken we spontaan aan personen in een rolstoel. Dat is misschien begrijpelijk, maar erg onvolledig. De provincie heeft daarom de voorbije jaren verschillende initiatieven genomen om de aandacht te vestigen op de problematiek van blinden en slechtzienden: promotie van het Anysurfer Label voor websites, inschakelen van fluistertolken en audiodiscriptie tijdens het Disability filmfestival, informatie in braille bij evenementen, sensibilisering naar scholen, … Geen blinde gok, die studiedag over blindisme.
