Arbeidszorg: een verzamelterm voor verschillende vormen van vrijwillig, onbetaald werk onder begeleiding. Een specifieke niche tussen welzijn en werk die voor ruim 5.700 mensen nét het goede antwoord biedt. Velen die omwille van allerlei redenen niet terecht kunnen in de ‘gewone’ of de sociale economie, leveren zo een nuttige bijdrage aan onze maatschappij. Maar toch staat arbeidszorg onder druk.
Arbeidszorgmedewerkers hebben geen eenvormig statuut. Een heikel punt, want de verschillende statuten houden te weinig rekening met de eigenheid van arbeidszorg, en spreken elkaar zelfs tegen. Dat zet arbeidszorgmedewerkers voor problemen. Die worden nog versterkt door de toenemende focus op activering. Doorstromen naar het arbeidscircuit is immers niet iedereen gegeven. Die doorstroming is bovendien ook een opdracht voor overheid en werkgevers. Zij moeten zorgen voor de juiste ondersteuning en drempels verlagen. Investeren in mensen en verantwoordelijkheid nemen in hun organisatie en personeelsbeleid.
De vraag naar een goede decretale verankering leeft al lang. En er werden al forse stappen gezet. Maar in de definitieve W2-conceptnota ontbreekt nog een regeling voor een gedeelte van de arbeidszorg. Werk voor de volgende Vlaamse Regering!
