Geen zinnig mens wil terug naar de tijd waarin alleen rijken konden rekenen op deftige zorg. Toch gaan we onder Michel I steeds meer die richting uit. En ook in 2018 blijft minister van volksgezondheid De Block (Open VLD) fors besparen. Daarom diende sp.a 6 voorstellen in die van zorg weer een basisrecht moeten maken. Want gezondheid is geen luxeproduct!
Een bezoek aan de dokter uitstellen wanneer je ziek bent? Hevige tandpijn liever verbijten in de hoop dat het over gaat? Een operatie op de lange baan schuiven, terwijl je maar blijft sukkelen met dat been? Voor steeds meer Belgen is het de bittere realiteit. Vandaag stelt maar liefst 1 op 8 landgenoten zorg uit om financiële redenen. Volgens het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid kan 1 op 4 gezinnen ‘eenvoudige’ zorgen moeilijk bekostigen. De cijfers zijn onrustwekkend en beschamend voor een welvarende regio.
De voorbije 3 jaar heeft de regering - en meer bepaald minister De Block - de zorg aanzienlijk duurder gemaakt. Dokters, kinesisten, tandartsen, zorgverstrekkers en ziekenhuizen trokken zowat allemaal hun tarieven op omdat de regering blijft besparen. De prijs van geneesmiddelen swingt de pan uit, terwijl men de toegankelijke en laagdrempelige wijkgezondheidscentra het leven zuur maakt. De tendens is duidelijk: wie zorg wil, moet daar zelf voor instaan en heeft best een dikke portefeuille. Verontrustend volgens sp.a.
We gaan er prat op dat onze gezondheidszorg tot de wereldtop behoort. Terecht overigens. Maar als 1 op 4 gezinnen het moeilijk heeft om die te betalen, loopt er duidelijk iets mis. Zorg mag toch geen luxe worden?
Maar blijkbaar zien Maggie & co dit anders. De besparingen in de gezondheidszorg lopen deze legislatuur op tot 4 miljard. Volgend jaar gaat het om nog eens 240 miljoen. ‘Snoeien om te bloeien’, klinkt het cynisch. Maar wanneer houdt het op? Wanneer is het genoeg? Welke samenleving denkt men zo te bouwen?
In haar beleidsnota voor 2018 komt De Block nergens tegemoet aan de noden van minder kapitaalkrachtige patiënten. Er wordt hier met geen letter over gerept. Zit de minister ooit aan tafel met het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid? Of met het Netwerk tegen Armoede, dat van betaalbaarheid niet toevallig een campagnethema maakt?
Omdat sp.a wél wil dat zorg weer een basisrecht wordt, dienden de socialisten in het parlement 6 concrete voorstellen in:
- Kinderen en jongeren tot 18 jaar betalen niet bij de dokter.
- Zorgverstrekkers moeten hun tarieven zichtbaar ophangen in de wachtkamer.
- Betere terugbetaling van brillen, lenzen en hoorapparaten.
- Een verbod op ereloonsupplementen in het ziekenhuis.
- Bij de dokter betaalt iedereen enkel het remgeld, weg met kleefbriefjes.
- De maximumfactuur in de gezondheidszorg versterken voor lage inkomens.
Deze voorstellen zijn onmiddellijk toepasbaar én ook betaalbaar. Want politiek is uiteindelijk een kwestie van keuzes maken. En als je weet dat deze regering 15 miljard wil uitgeven aan gevechtsvliegtuigen, dan lijkt die keuze snel gemaakt.
