Een week, twee berichten. Om te beginnen het KB waarmee Kris Peeters (CD&V) en Maggie De Block (Open VLD) langdurig zieken willen sanctioneren wanneer ze niet hard genoeg hun best doen om een job te vinden. Enkele dagen alarmsignalen uit het Tweedekansonderwijs: de RVA en sommige OCMW’s zetten cursisten onder druk om hun opleiding te staken en onmiddellijk naar werk te zoeken. Toeval? Vergeet het! We zien hier immers de gevolgen van twee keer hetzelfde fenomeen: een compleet dolgedraaid en stigmatiserend activeringsbeleid. Anno 2015 lijkt kortetermijndenken troef!
Wie geen job heeft moet wel een profiteur zijn in de logica rechts. Of met de woorden van Zuhal Demir (N-VA): ‘neem ze hun uitkering af en ze zullen wel werk vinden’. Vraag blijft natuurlijk welk werk, voor hoe lang en tegen welke prijs? Onze arbeidsmarkt kent nu eenmaal geen overschot aan (kwaliteitsvolle) jobs. Wie ziek is snel-snel activeren is verre van evident, en vaak zelfs onverantwoord. Als het al lukt is de kans op uitval en extra gezondheidsproblemen torenhoog. Maar dat is geen probleem voor dokter De Block. Persoonlijke drama’s als collateral damage van blinde besparingsdrift.
Ook de verhalen uit het Tweedekansonderwijs tarten elke verbeelding. Pluis er de werkloosheidsstatistieken maar op na: wie in ons land aan de bak wil, heeft beter gestudeerd. Je verwacht dus dat men de rode loper uitrolt voor mensen die alsnog een diploma willen behalen. Niet zo in de wondere wereld van RVA en een aantal OCMW’s die wellicht krap bij kas zitten. Daar krijgt nu menig cursist een ijskoude douche. Adieu schoolbanken in ruil voor een tijdelijke job. En wat de toekomst brengt? Joost mag het weten!
