‘Feminisme is meer dan ooit een mannenzaak’, schreven Marika Andersen en Brieuc Van Damme in De Morgen op de vooravond van de vrouwendag. Geen betere stimulans voor gendergelijkheid dan papa’s recht geven op een beter gezinsleven volgens de auteurs. Het vaderschapsverlof als Trojaans Paard voor vrouwenemancipatie. And they lived happily ever after…
Hoewel Andersen en Van Damme een punt hebben, missen ze het hele plaatje. En herleiden ze vrouwenrechten tot de terechte verzuchtingen van hoogopgeleide dertigers en veertigers met een drukke carrière. ‘Feminisme’ met oogkleppen, tunnelvisie voor bedrijfsfeestjes en babyborrels. Want de wereld stopt niet aan de voordeur van je loft. Verder kijken dan je neus lang is: niet iedereen gegeven.
Intussen krijgt wereldwijd 1 op 3 vrouwen met geweld te maken en zitten ook bij ons de vluchthuizen vol. In Belgische steden worden vrouwen thuis opgesloten en is genitale verminking in opmars. En wat doet Vlaanderens populairste politica? Ze stuurt met de glimlach vrouwen terug naar Guinee en veroordeelt hen zo tot dit barbaars ritueel. Armoede slaat veel harder toe bij vrouwen dan bij mannen, dat blijkt uit alle cijfers. Dames stellen vaker doktersbezoek uit omwille van de centen. Alimentatie is soms meer theorie dan praktijk. Vrije studiekeuze voor veel meisjes nog steeds een verre droom. Feminisme, een mannenzaak?
Ook ik ben voor de uitbreiding van het vaderschapsverlof. En ik gun mannen met volle goesting geluk in hun gezin. Maar moet dààr nu de vrouwendag over gaan?
