De Belgische abortuswet is 25 jaar oud. Een grote vooruitgang voor vrouwen en meisjes die heel wat ongewenste zwangerschappen heeft vermeden. Al klinkt vanuit de abortuscentra de vraag naar aanpassingen. Vooral de grens van 12 weken waarin een zwangerschapsafbreking mogelijk is staat ter discussie. De centra willen die liever optrekken tot de 20ste week. Zeker het debat waard, maar er zijn meer fundamentele noden.
Volgens onderzoek worden best wat kwetsbare meisjes en vrouwen door hun omgeving met de nek aangekeken als zij na een ongelukje willen kiezen voor een abortus. Bovendien blijkt uit de tweejaarlijkse evaluatierapporten dat de wetenschappelijke interpretatie van de Belgische abortuscijfers te wensen overlaat. Waarom verzamelen we niet zoals in Nederland en Frankrijk (geanonimiseerde) demografische, medische, psychologische en sociaaleconomische cijfers en gegevens van politieke en culturele aard? Op die manier kunnen we de preventie van ongewenste zwangerschappen gerichter aanpakken via onderwijs en seksuele opvoeding.
Dat het aantal zwangerschapsafbrekingen vooral in het Brusselse piekt – niet minder dan 25% van het totaal - moet toch tot nadenken stemmen? Het kan bijna niet anders of er is een link met de meer dan 30% vrouwen die voor abortus opteren omwille van een materiële noodsituatie. Een veel te hoog cijfer: financiële omstandigheden zouden immers geen rol mogen spelen bij deze beslissing. Hetzelfde geldt voor meisjes die een zwangerschap laten afbreken omdat ze nog studeren. Maatregelen om zwangerschap en studies makkelijker te combineren, zoals in de Scandinavische landen, kunnen alvast deze abortussen terugdringen.
Laat ons dus eerst inzetten op betere preventie en bewustmaking op het vlak van seksuele en reproductieve gezondheid en rechten, onder andere via het onderwijs. Uiteraard met aandacht voor abortus, maar dan als allerlaatste schakel in een compleet preventiebeleid waarin (kennis over) het gebruik van anticonceptiemiddelen centraal staat. En waarom overwegen we niet om voor meer doelgroepen contraceptiva gratis ter beschikking te stellen? Of om op spoeddiensten de morning after pil te verstrekken? Een resolutie hiervoor is in de maak, mét de aanbeveling om de bestaande evaluatiecommissie te ‘verwetenschappelijken’. Zo zetten we na 25 jaar weer een grote stap vooruit!
