De schijnbaar argeloos doorgevoerde besparingen in de gezondheidszorg zijn een grote reden tot ongerustheid. Zo’n klein miljard snijdt Volksgezondheidsminister Maggie De Block weg. Haar budgetvoorstel voor 2017 werd trouwens in de algemene raad van het RIZIV verworpen. En dat is bijna een primeur. Wat meteen aantoont dat de patiënt wél persoonlijk getroffen zal worden door de botte besparing.
Het riedeltje van de meerderheid dat deze grote sanering de patiënten geen pijn doet, klinkt intussen wel heel erg hol. Door opnieuw de rol van trouwste besparingssoldaat op te nemen overspeelt De Block zwaar haar hand. Nu niet enkel de patiëntenorganisaties en de mutualiteiten maar ook de artsensyndicaten en de ziekenhuizen alarm slaan, is dit haar besparing te veel.
Wil je het graag wat concreter? In het begrotingsvoorstel zitten voor 100 miljoen besparingen die de patiënt rechtstreeks raken. Het gaat om duurdere antibiotica, maagzuurremmers en neussprays. Ook wie zwaar ziek is zal - door het verhogen van de criteria voor de maximumfactuur - fors meer moeten opleggen. En wat met de 400 miljoen die wordt weggesneden bij de zorgverstrekkers en de ziekenhuizen? Niemand kan uitsluiten dat dit de patiënt zal treffen. Waarom bestelt het kibbelkabinet over deze belangrijke beslissing geen studie naar de effecten en kan dat voor de meerwaarde- en vennootschapsbelastingen wel? Wellicht omdat het makkelijker is om te besparen op de kap van de patiënten dan op die van eigenaars van grote vermogens.
