De wijkgezondheidscentra kunnen opgelucht ademhalen. Aan het moratorium dat minister De Block (Open VLD) ruim een jaar geleden instelde komt nu toch een einde. De door De Block bestelde audit toont immers aan dat die centra goed en efficiënt werken. Geen verrassing want eerder al kwamen studies van het federaal Kenniscentrum en het Intermutualistisch Agentschap tot dezelfde conclusie. De minister moest dus wel de handdoek in de ring gooien.
Het is uiteraard een goede zaak dat De Block haar verzet tegen nieuwe centra staakt. Maar daar mag het niet bij blijven. Het wordt tijd dat de minister wijkgezondheidscentra niet langer als een niche in de zorgsector ziet en werk maakt van een inhaalbeweging. Of willen we dat de gezondheidskloof nog verder groeit?
De erkenningsstop voor wijkgezondheidscentra was een erg bekritiseerde maatregel. Terecht, want zo blokkeerde de minister de ontwikkeling van deze laagdrempelige zorgsector meer dan een jaar. In afwachting van de oplevering van de studie door KPMG - die overigens een half jaar op zich liet wachten - bleven tal van opstartende centra in het ongewisse. Doodjammer, vermits zij een toegankelijke, nabije en betaalbare eerstelijnszorg hadden kunnen garanderen.
Eind goed, al goed? Toch niet helemaal. Verschillende provinciebesturen, waaronder Vlaams-Brabant, dragen wijkgezondheidscentra een warm hart toe. Zij schreven dan ook middelen in om de opstart van nieuwe centra mogelijk te maken. Maar vanaf 1 januari zijn de provincies niet meer bevoegd voor deze materie en valt deze subsidiebron droog. En dat betekent een serieuze streep door de rekening van verschillende initiatiefnemers. Voor hen duurde het moratorium dus net te lang. Toeval?
