Boven mijn bed hing nooit een poster van een zanger. Wel een van Nelson Mandela. Toen nog symbool van het verzet tegen een onmenselijk regime. Later een morele leider zonder gelijke. De allergrootste in mijn ogen. Hieraan gekoppeld: mijn vroegste herinnering. Affiches op school: Pers geen Zuidafrikaan uit! Het dessert bleef onaangeroerd, al kwamen de appelsienen gewoon uit Spanje.
Zo’n ommekeer verwezenlijken zonder gewelddadige revolutie: wie zou er zijn centen op verwedden? ‘Het lijkt altijd onmogelijk tot het is verwezenlijkt’, stelde hij zelf. Na 27 jaar opsluiting geen revanche, maar verzoening. Geen vrijheid zonder vrijheid voor zijn volk. Mandela trok zich jaren geleden terug uit het politieke leven. Toch bleef hij in Zuid-Afrika alomtegenwoordig, zijn moreel gezag onaangetast. Het is koffiedik kijken hoe het land zal reageren. De regenboognatie verloor haar vader, zijn boodschap blijft.
‘Passie vind je niet door het klein aan te pakken, door genoegen te nemen met een leven dat minder is dan het leven dat je zou kunnen leiden.’ (Nelson Mandela)
