Het nieuws dat de politie in haar nieuw Nationaal Veiligheidsplan geen prioriteit meer wil maken van partnergeweld sloeg in als een bom. We noteren immers jaarlijks zo’n 40.000 aangiften. En het werkelijk aantal gevallen ligt waarschijnlijk nog een pak hoger. Als de federale en de lokale politie "de rol lossen" zullen veel slachtoffers - vrouwen én mannen - niet meer weten waar ze terechtkunnen. Oom agent lijkt wereldvreemd.
In De Standaard maakt Jean-Marie Brabant, voorzitter van de Vaste Commissie voor de Lokale Politie, zich sterk dat elke politiezone een deel van haar werking heeft toegespitst op huiselijk geweld. Zo is de opvang van slachtoffers de laatste jaren fel verbeterd. Extra aandacht is dan ook – aldus Brabant – niet meer nodig. Een misrekening, want het gecreëerde effect zal snel wegvallen zodra de prioritaire status verdwijnt.
Uit besparingsoverwegingen verdwijnt de strijd tegen partnergeweld dus vermoedelijk naar het achterplan. Want ook Minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) bevestigt dat gesnoeid wordt in de prioriteiten. Over hoe dit zal gebeuren bleef hij in de Kamer erg vaag. Niets meer daar dan een lange, technische uitleg zonder concrete engagementen. En dat terwijl zijn partijgenote, staatssecretaris voor Gelijke kansen Elke Sleurs, onlangs verklaarde dat huiselijk geweld een van haar prioriteiten wordt. Als dat maar goed komt tussen die twee…
