Vanmiddag (19 november) stelde nieuwbakken staatssecretaris Elke Sleurs haar beleidsverklaring armoedebestrijding voor in de Kamercommissie. En die was erg teleurstellend en vaag. Van de forse uitspraken bij de eedaflegging bleef intussen maar bitter weinig over. Een schril contrast met haar collega-ministers: zij leggen zeer concrete besparingsplannen op tafel die mensen in armoede bijzonder zwaar zullen treffen.
Bij de start van Michel I beweerden alle regeringspartijen dat ze sterk zouden inzetten op armoedebeleid. Men maakte van het optrekken van de laagste uitkeringen tot boven de Europese armoedegrens zelfs één van de speerpunten. Vanmorgen klonk het al heel anders: de regering zou de laagste uitkeringen ‘geleidelijk’ verhogen. Die mist belooft niet veel goeds, vooral omdat er in de meerjarenbegroting op geen enkele manier geld voorzien is om die laagste uitkeringen te verhogen. Verder zal de staatssecretaris de andere ministers ‘verzoeken’ om maatregelen te treffen. Bijzonder vrijblijvend, vind je niet? Deze beleidsverklaring leest als een nieuwjaarsbrief, vol vage beloftes en met weinig concreet engagement.
Wat een verschil met het opiniestuk van professor Bea Cantillon in De Standaard van 19 november. Daarin pleitte de armoede-experte uitdrukkelijk voor een geïntegreerde, eenduidige aanpak van de armoedeproblematiek over de verschillende beleidsdomeinen, en voor verregaande, concrete maatregelen zoals de invoering van een nulbelasting op de lage lonen. Naar zulke maatregelen zal je vergeefs zoeken in de beleidsverklaring van Sleurs. Daar geen concrete plannen, geen duidelijke tijdslijn, geen middelen in de meerjarenbegroting. Armoedebeleid à la N-VA: geen speerpunt maar een rookgordijn.
Ondertussen neemt Michel I gezwind maatregelen die mensen in armoede drijven. Denk maar aan een indexsprong die een collectieve verarming inhoudt, of het inperken van uitkeringen van mensen die onvrijwillig deeltijds werken. Sleurs kan duidelijk haar collega’s niet overtuigen om samen een wervend verhaal rond armoede te schrijven. Nochtans het minste wat je van een coördinerend staatssecretaris van armoedebestrijding mag verwachten…
