Elke dag een nieuwe wending in het verhaal van onze gezondheidszorg zo lijkt het wel. Gisteren de artsen, vandaag de kinesisten, morgen de tandartsen. Eind vorig jaar besliste de regering ruim 900 miljoen euro weg te snijden uit de gezondheidszorg in 2017. Van de zorgverstrekkers werd twee derde van hun index afgepakt. Men leverde zo een kleine 250 miljoen euro in.
En de patiënt? Die zou van deze operatie niets voelen, zo herhaalde men steeds. Dat blijkt echter al na enkele maanden helemaal niet te kloppen. Zo werden antibiotica en neusspray duurder en werd het plafond voor de maximumfactuur opgetrokken met op korte termijn duurdere ziekenhuisfacturen als gevolg. Bovendien volgt de uitgestelde factuur van het drastisch besparen toch, zij het misschien pas over vijf of tien jaar.
Ondertussen staan de tariefafspraken door de besparingsdrift van deze regering onder druk, worden afspraken van tafel geveegd en zien we een stijgende deconventionering. De zorgsector staat duidelijk niet meer achter het beleid van Minister De Block. Helaas voor de patiënt: de factuur volgde snel. De cijfers die de socialistische mutualiteiten onlangs bekend maakten, tonen dit nu ook zwart op wit aan. De stijging van de zorgverstrekkers die een supplement vragen is spectaculair te noemen.
Maar het zou te simpel zijn om met de vinger naar de zorgverstrekkers te wijzen. De huidige impasse is immers een rechtstreeks gevolg van het gevoerde beleid, het “Maggy-effect”. Een bredere kijk op de problematiek dringt zich op. Neem nu de situatie van de kinesisten. Zo mochten zij tot voor kort niet meer dan 22,26 euro aanrekenen voor een behandeling in hun praktijk en 22,65 euro voor een huisbezoek. Hun beroepsvereniging wil dat optrekken naar respectievelijk 25 en 27 euro. Het volledige plaatje klopt niet meer: het uitblijven van een correcte index, een verplaatsingsvergoeding die er geen is, …
Door het uitblijven van een akkoord moeten de patiënten de verhoging nu uit eigen zak betalen. Minister De Block stelt dat kinesisten niet mogen profiteren van de huidige stand van zaken. Vraag is natuurlijk wie deze situatie creëerde, beste Minister? Maar daar stopt het niet bij. Ook bij de tandartsen is er sinds 1 januari geen akkoord meer omwille van gelijkaardige redenen met als gevolg dat er vaker supplementen worden aangerekend. En ook bij de artsen staat het akkoord onder druk. Bij specialisten zien we het aantal keren dat men supplementen aanrekent alleen maar toenemen.
Toch benadrukt Minister De Block steeds opnieuw dat zij niet verantwoordelijk is voor de hogere facturen en spoort de patiënten aan om hun kinesist, arts, tandarts, … indien nodig aan te spreken op het verhoogde tarief. De wereld op z’n kop. Zo zet ze de zorgverstrekkers natuurlijk volledig met hun neus in de wind. Bijzonder jammer voor de zorgverstrekker die belang hecht aan een betaalbaar zorgsysteem. Maar nu de sector na lang zwijgen haar stem verheft, roept Maggie de Block op dat zorgverstrekkers die meer willen verdienen maar een andere job moeten zoeken. Maar van een Minister mogen we toch een kader met duidelijke afspraken verwachten dat zowel patiënt als zorgverstrekker dient? In plaats van met de vinger te wijzen zou de Minister blijvend de open dialoog moeten aangaan en bruggen bouwen in het belang van patiënt en zorgverstrekker.
Vandaag komt de zorgsector in Brussel op straat voor een betaalbare en kwalitatief hoogstaande gezondheidszorg. Laat ons hopen dat Minister De Block dat signaal ter harte neemt! In het belang van de patiënt én de zorgverstrekkers.
i.s.m Mich De Winter
